Vroeg uit de veren, want onze vlucht vanuit LAX vertrekt even na acht. Inchecken gaat heel vlot, niks controle, we hebben nog tijd om rustig te ontbijten in de starbucks. Die Amerikanen zitten hier om halfacht chili-dogs te eten, bwaak...We horen dat ons vliegtuig overboekt is, en ze zoeken dringend mensen die hun plaats willen afstaan, in ruil voor een latere vlucht en 400 dollar. Helaas, wij moeten naar New York, en even later hangen we in de lucht, bye bye westkust...
In New York JFK aangekomen begint de miserie weer: we zijn er te vroeg, onze gate is niet vrij en er moeten een heel aantal vliegtuigen worden verzet. Zo gebeure het, en de klok tikt... deze keer hebben we maar anderhalf uur, dus ik begin alweer lichtjes zenuwachtig te worden. Het goede nieuws is dat we deze keer onze bagage niet opnieuw moeten inchecken, dus we komen uiteindelijk nog mooi op tijd aan onze gate, ik heb zelfs nog tijd om rap langs de burger king te lopen.
Eens we op het vliegtuig zitten lijkt alles vlot te gaan, we taxiën mooi op tijd naar de opstijgbaan en wat staat daar... een file! Er zijn normaal 2 banen om op te stijgen, maar in New York hebben ze beslist er vandaag maar 1 te gebruiken, en dat in volle spits... dus links zien we een rij van meer dan 20 vliegtuigen aanschuiven, en die moeten allemaal de lucht in eer we aan onze rij beginnen, en daar staan nog 7 boeings voor ons... *zucht*
Onze tip voor wie ooit langs deze kanten komen: kom NIET langs New York JFK want werkelijk alles loopt daar fout.
Bart kan de bemanning overtuigen om het entertainmentsysteem al op te starten, en na x aantal spelletjes mogen we eindelijk de lucht in. De piloot geeft ons al mee dat het een bumpy ride zal worden, er hangt veel turbulentie in de lucht (restanten van de oorkaan allicht) maar hij belooft om 'smooth air' op te zoeken.
Ik bekijk wat films en documentaires, terwijl Bart via de quiz zowat iedereen in het vliegtuig op z'n donder geeft. Slapen lukt me niet, en na enkel uren is het ook alweer licht buiten... het is bizar, zo'n nacht van maar een paar uur.
De piloot is erin geslaagd wat tijd goed te maken, en met maar een half uur vertraging zetten we weer voet aan grond in Zaventem. De douane doet het op z'n maandagmorgends, en hup, we zijn terug! Nu weer leren rijden met versnellingen eh Bart...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten