Donderdag 23 aug – dag 7 – Petra

De nacht deed deugd, we hebben gisteren ook besloten om niet supervroeg naar Petra te gaan, maar iets nachtrust in te halen. We kunnen de dag erna nog vroeg gaan! Het hotel is ok, het ontbijt ook maar duidelijk een klasse lager dan wat we aan de Dode Zee hadden. Ach, we zijn al blij met een goed bed en deftige douche!
 

Eens aangekomen in Petra kopen we ons ticket voor 2 dagen, en vanaf de poort kan je te paard tot aan de ingang van de siq gaan, inbegrepen in de ticketprijs. Uiteraard doen we dat, ook al is dat met een kleed aan, en een zware camera in de hand, niet zo evident. Ik kies voor een leuke schimmelmerrie, met bijhorende knappe eigenaar! Hij vertelt ons onderweg ook dat we op een andere manier naar boven kunnen,via de ‘Indiana Jones route’ en dus ook te paard, en we boven hele mooie views krijgen op een stuk van de site. We onderhandelen over de prijs en betalen uiteindelijk slechts de helft, en we zijn vertrokken! De paardjes zijn heel sterk en lenig, en ik verschiet met welk gemak ze over dit lastige terrein omhoog klimmen. Mijn merrie heet Angela, is 5 en is een maand geleden moeder geworden. Onderweg stappen we enkele keren af om de paardjes te sparen, en boven gekomen krijgen we inderdaad een prachtig zicht!

 

 

 

Na een lekkere thee laat Bart zich nog ‘echte oude Romeinse munten uit Petra’ verkopen (fake volgens mij) en dan stelt Abdullah (mijn begeleider) voor om deze avond ook iets te doen: hij zal ons een mooie zonsondergang tonen in Little Petra en daarna kunnen we een traditionele bedoeinen-maaltijd eten, met brood, rijst, schapenyoghurt en kip/lam – te eten met de handen. Dat lijkt me een heel leuk voorstel en veel aangenamer dan een hotelresto, dus we stemmen in, en spreken af aan de poort ’s avonds.  We eten onze pic-nic boven op de berg met een zalig zicht!

 

Daarna starten we onze weg naar beneden, en komen we langs een bedoeinen-mevrouw waar we souvenirs kopen, en ze toont ons ‘a longer but very nice road with beautiful colors!’ Ze heeft ook gelijk, zelfs de gewone rotsen zijn hier kunstwerken! Bij één van de monumenten adopteren we opnieuw een poes, deze heeft kittens en is scheel van de honger en dorst. 
































Net wanneer we denken verlogen gelopen te zijn, zien we in de verte opnieuw een prachtige gevel, en we komen al snel op de hoofdstraat van Petra. Daar ontmoeten we – hoe toevallig – terug onze Italiaanse vrienden!

 

 

 

We trekken samen naar de uitgang en snakken naar een douche! Na opgefrist te zijn gaan we opnieuw naar Petra, op zoek naar Abdullah! Het duurt even voor we hem vinden, hij heeft zich bedoeinen-stijl gekleed maar we zijn nog op tijd voor de zonsondergang: hij gaat rijden (en vliegt nogal vooruit, Jordan-style!) De zonsondergang is echt prachtig, en daarna is het tijd voor de maaltijd – ik dacht dat het in een tent zou zijn maar we kamperen tussen 2 bergen. De maaltijd is home-made door de mama van Abdullah en echt heerlijk! We adopteren vanavond weer beestjes, deze keer geen katten maar 5 puppies! Wat een zalige hondjes, zo erg dat deze dieren geen baasje hebben. Ik heb ze een hele fles water gevoerd, ze waren echt uitgedroogd... na de thee ruimen we alles op en aan ons hotel nemen we afscheid van onze vriend met een “see you tomorrow my friend!” Dit was absoluut zeker het origineelste verjaardagsdiner dat ik ooit heb gehad J

Woensdag 22 aug – dag 6 – Dana, Shobak Castle, Little Petra & Petra by night

De nacht was kort slapen in de grot was lastig wegens te warm. Ik liep om 7 uur al rond met m’n fototoestel in de hoop nog enkele dieren te spotten. Verder dan enkele ezels,  zwerfkatten en honden ben ik niet geraakt. Eén ezeltje is echt heel zielig, hij staat vastgebonden aan beide voorbeentjes, kan amper een stap verzetten, geen eten of water... arm dier.

Het ontbijt was povertjes, de gebruikelijke pitta met groentjes maar zelfs geen koffie. De thee hier is erg lekker maar toch niet om de hele dag door te drinken.

We pakken onze koffers en maken nog een wandeling samen met Alice en Emanuel, het Italiaanse koppel. We besluiten de wandeling naar de Dana bron te maken, een stukje over een padjes en het laatste stuk de rotsen omhoog klimmen. Lastig, maar het levert een prachtig zicht op het oude stadje op!

Wanneer we willen vertrekken, vraagt de privé chauffeur van het Italiaanse koppel of we ook richting Petra gaan? We bevestigen, waarop hij meteen een “then follow me!” klaar heeft! Die man is een geschenk uit de hemel, we hebben vandaag niet alleen gezelschap, maar ook een gids die alle wegen kent, en ons bij elke speed bump waarschuwt! We rijden eerst langs Shobak castle, een kasteel wat vergelijkbaar is met Ajloun. Daarna via een binnenweg naar little Petra! Dit vinden we al erg mooi... na een lange klim op ’t eind van de siq krijg je een mooi zicht over de vallei. Daar maak ik een praatje met een vrouw, oorspronkelijk uit Denemarken, die nu bedouin geworden is.

Na little Petra rijden we naar ‘the real stuff’ toe, en gaan we eerst iets eten in Wadi Musa. De chauffeur toont ons nog waar we tickets kunnen kopen voor Petra by night, en dan op zoek naar ons hotel! Al snel blijkt dat het Italiaanse koppel in het hotel naast ons slaapt, toeval! We gaan snel douchen (al het zand wegspoelen) en het is al snel donker, dus we trekken naar de poort van Petra voor het sfeervolle Petra by night! De hele siq - een kloof van 1200 meter lang - is verlicht met kaarsjes in een papieren zak, en vlak voor de schatkamer (het bekendste en mooiste gebouw van Petra) staat het plein vol kaarsjes en zit een bedouin fluit te spelen, héél mooi! Ik ben Bart even kwijt in het donker, en een jongeman zegt dat ik hem moet volgen, hij weet een goeie plek voor foto’s... en even later klauteren we een rots omhoog en heb ik een schitterend zicht op het hele plein! De man is een bedouin die als verkoper werkt in Petra, en gaat me meteen wat thee halen ook... wat een service! Daarna toont hij me nog een plaats in de siq ook waar je uit de hoogte alle kaarsjes kan fotograferen, hij kent duidelijk de weg! Op het grote plein vind ik Bart terug wanneer de show voorbij is en later ook onze Italiaanse vrienden! Ze hebben er ook van genoten maar zijn net als ons behoorlijk moe... dus slaapwel en misschien tot morgen in Petra!

Dana:

Shobak castle:

Little Petra:

Petra by night:

Dinsdag 21 aug – dag 5 – Kerak kasteel en Dana

We smullen opnieuw van het heerlijk ontbijt in de Dead Sea Spa, en checken dan uit. Voor we verder rijden willen we nog langs de ATM, kwestie van onze portefeuille ook nog eens te voeden. Helaas pindakaas, visa en mastercard geven enkel errors... sja, op naar Kerak dan maar! Dit is voor de uitzondering behoorlijk bewegwijzerd, dus we parkeren al gauw op 20 meter van de ingang. Nog snel een hongertje stillen en ai...! Geen geld genoeg! Er hangt een visa sticker maar het systeem werkt niet... dus Bart kan toch op zoek naar een ATM – gelukkig is er één vlakbij, die werkt!

Hup naar het kasteel, en al gauw krijgen we (ongevraagd) een gids. Hij heeft een zaklamp, wat wel handig is in de donkere kamers, en kent het kasteel op z’n duimpje, met de nodige grapjes erbij.  Het kasteel is ook echt mooi bewaard gebleven en geeft een prachtig zicht op de omgeving. De paarden hadden hier indertijd ‘a room with a view’!

De gids wil ook graag met ons op de foto, grapig! Na de toer betalen we hem toch wat we een andere gids zouden betalen, en gaan we op zoek naar de volgende puzzel: Dana! Vlakbij Kerak kent niemand dat... een goed begin!  Gelukkig komen we voorbij een checkpoint waar een politieman ons een heel eind de goeie weg op helpt! Het is echter wel verder dan we dachten... dus we zijn echt blij als we na dik 2 uur eindelijk Dana-bordjes zien. Het hotel hier is compleet anders dan wat we vorige nacht hadden: het is een aanéénschakeling van gebouwtjes, met op het tweede verdiep verschillende terrassen met prachtig zicht! Het is echt atypisch, het lijkt alsof we bij iemand thuis gaan logeren. De manager zit relax een waterpijp te roken, en we krijgen meteen ook lekkere thee op het terras! Nadat we onze kamer (‘the cave’, heel speciaal ingericht ook!) krijgen maken we nog een kleine wandeling in het dorpje, waar lokale kids aan het racen zijn met ezels door de straat.

Terug op het terras raken we aan de praat met een heel sympathiek Italiaans koppel, studenten die een rondreis maken met privé chauffeur. De andere twee koppels zijn Nederlanders. De zonsondergang was –alweer- zalig mooi en we zagen ook een gier en 3 ibexen bij valavond!

We hebben nog een heel gezellige avond gehad met het Italiaanse koppel, hun chauffeur (die me de weg naar de stallen mooi heeft uitgelegd) en een jongeman van het hotel zelf.  Morgen gaan we een korte wandeling doen, zodat we op tijd kunnen vertrekken richting Petra.  Nu gaan we slapen in onze ‘grot’!

Maandag 20 aug – dag 4 – Wadi Mujib en Dode Zee

We starten de dag goed met een héél lekker ontbijt, ook weer eentje waar je te veel van gaat eten als je jezelf niet bijtijds stopt! Maar goed, we moete sterk staan, want vandaag gaan we de Siq trail wandelen in Wadi Mujib. Dit is een canyon, metershoog, waar één van de riviertjes loopt die de dode Zee voedt.  De uitleg van de hotelbediende was correct en we registreerden ons samen met een Frans koppel voor de trail. Een reddingsvestje aan en we kunnen op stap... langzaam stappen door het water dat echt warm is, héérlijk! Het eerste stuk van de wandeling is een makkie, weinig stroming en max tot aan de knietjes in het water. Maar al snel komen we er achter waarom dat reddingsvest nu eigenlijk nodig was...! De trail is ongeveer een km lang, en loopt van de Dode Zee tot aan een metershoge waterval. Onderweg moet je echter een aantal hindernissen overwinnen: je moet rotsen omhoog zien te klimmen, stroomopwaarts, via een aantal touwen en handvaten. De kleinste zijn prima te doen, maar bij de grote hindernissen (zo’n kleine 4 meter omhoog door het gutsende water over 1 stuk rots) zijn we blij dat we niet alleen zijn! Er zijn een aantal locals aanwezig, jonge mannen, die iedereen graag helpen. Ik bewonderde vooral de moslima die met al haar kleren dapper de rotsen omhoog klom, uitgleed, terug naar beneden donderde en met een glimlach opnieuw probeerde!  

De hele beproeving was enorm plezant, en als kers op de taart krijg je dan die mooie waterval te zien, in het zonnetje, warm water, prachtig landschap... zalig mooi!

Dat klimmen en klauteren had wel 1 nadeel: mijn broek was niet akkoord met mijn acrobatie, en scheurde... zo had ik ineens een hotpants en 2 aparte broekspijpen! Ik vond het genant maar ontdekte al snel dat het me, naast extra blikken, vooral méér hulp opleverde... haha, dat was handig! De terugkeer liep een stuk sneller, sommige rotsen kon je gewoon naar beneden springen of glijden, en we waren snel terug aan het visitors center.
 

 

 

 

 

Daarna iets eten, gaan tanken en terug naar ons hotel.

Na goed gelachen te hebben met onze goPro filmpjes gaan we even de obligatoire foto “drijven met krant” in de Dode Zee maken!  Het is echt vreemd hoe je zo makkelijk drijft! Je voelt ook meteen alle wondjes prikken en ik kan iedereen verzekeren dat het écht héél erg zout is, wanneer ik een druppel water in mijn oog krijg! Bart neemt nog even een modderbadje en dan raprap douchen, al dat zout wegspoelen! We genieten opnieuw van een prachtige zonsondergangboven de bergen van Israel aan de overkant van de zoute plas...