Dag 5 - downhill cycling & bird park

Na het ontbijt komt een busje ons oppikken voor onze missie van vandaag: downhill cycling! Ik hoop dat het gewoon letterlijk "down the hill cycling" is want in gevaarlijke VTT-toestanden heb ik geen zin, en mijn spieren zijn nog niet bekomen van de afgelopen dagen - ik sport hier meer dan thuis, stel je voor! De activiteit kan in het Nederlands vandaag, onze medesporters zijn een Belgisch en Nederlands koppel. Onze gids noemt zichzelf naar een bad boy uit Japanse cartoons, ik onthoud dat het klinkt als "tsjing tsjang"! Eerst krijgen we nog een licht ontbijt met zicht op mount Batur, een actieve orkaan, en het grootste meer van het eiland dat aan zijn voeten ligt. Daarna gaat het richting de top, waar we handschoentjes, een helm en een mountainbike krijgen. Twijfel of het wel verstandig is nu om een reflex mee te nemen... Ach ja, ik ga gewoon voorzichtig rijden, meepakken dus! Het eerste stuk zijn typische Balinese wegen: asfalt, maar vol diepe putten, een eerste stabiliteitstest!




Daarna krijgen we iets betere wegen, en onderweg stoppen we regelmatig "to take picture." We zien rijst oogsten, kinderen van school komen, oma aan het fornuis, typische dorpstaferelen! Ik rij achteraan, op mijn gemak (vakantie, remember?) en zie zelfs een groene slang langs de weg!



Na 21km fietsen wisselen we ons stalen ros opnieuw voor het busje, en rijden we terug naar Ubud voor een Balinese lunch. We raken aan de praat met onze chauffeur, die duikinstructeur blijkt te zijn. Hij weet een hele mooie plaats, geeft ook z'n kaartje af, maar ik twijfel: wij hebben niks duikervaring, en ik weet niet of ik dat hier wil leren (ik denk dat ik een veilig zwembad verkies...). We gaan er een nachtje over slapen, eerst een activiteit voor deze namiddag zoeken! Het is Bali bird park geworden.
We versieren een taxi die de hele namiddag op ons zal blijven wachten, en we zijn nog net op tijd om enkele vogelshows mee te pikken. Thuis hebben we die ook, maar de vogels zijn hier veel mooier! Vier ara's die samen door de lucht vliegen, prachtig!

Een groot aantal vogels is in dit park geboren en deze zijn dan ook volledig tam: ze zitten gewoon los in het park, een aantal van hen komen zelfs gewoon op je arm zitten. Bart geeft zelfs eentje een pinda uit z'n mond, en Mariah beloonde hem meteen terug met een cadeautje op z'n T-shirt!








De mensen van het park zijn supervriendelijk en vertellen graag over hun vogels. Het park is klein maar absoluut de moeite waard, je maakt er prachtige foto's!
Onze taxi brengt ons bij zonsondergang terug en we besluiten opnieuw in het hotelrestaurant te eten: lekker, makkelijk en goedkoop!

Dag 4 - jungletrekking & koffieplantage

Bij het ontbijt zie ik een vrucht die ik niet ken, en dan wil ik uiteraard proeven! Het lijkt een grote hazelnoot, maar met een schubben-schil. Het smaakt naar een mix van ananas en noot, en heeft de structuur van een appel. Later op de dag zal ik leren dat dit het inheemse "snake skin fruit" is.
Na een deugddoend ontbijt zijn we klaar voor onze activiteit van vandaag: jungletrekking! Om 8u stipt worden we opgepikt door onze gids en chauffeur van vandaag. We zijn de enige die deze trip doen dus we krijgen een privegids en dito behandeling:" if you want to stop, just say so".
We stoppen even bij een markt voor de locals, niet netjes maar het échte Bali, en ik zie daar een mand (rechts op de foto) met het fruit van het ontbijt! Stinkende durian hebben ze ook maar ik durf het niet proeven...

Onderweg leren we weer bij over het "land van de duizend tempels" - zo zijn er 4 soorten: de openbare, de dorpstempels, de familietempels (elk huis heeft zijn eigen tempel!) en de tempels ombepaalde werken of plaatsen te beschermen. 
Ondertussen zijn we bij de start van onze jungle, waar we eerst nog even poseren met een vleerhond, een leguaan en een slang! Als we nu niet klaar zijn voor de jungle....


De wandeling is heel mooi, prachtige bomen en planten, en bij momenten valt er ook wat te klimmen.



De dieren horen we wel maar krijgen we helaas niet te zien in dit dichte woud. We dalen af tot lake Tampligan en bezoeken daar een tempel. Daarna gaan we verder per boot en steken we het meer over.


Na onze lunch aan een ander meer zit de tour er in feite op maar de gids wil ons gerust nog meer van zijn land tonen - graag! 
We gaan eerst langs een koffieplantage, hier maken ze speciale koffiesoorten en lekkere thee. We proeven limoen, gember en ginsengthee, heerlijk!


Daarna Balinese koffie, cacaokoffie en een heel speciale: Kopi Loewak. Deze civetkoffie is de duurste koffie ter wereld. De hoge prijs wordt niet veroorzaakt doordat de gebruikte koffiebessen zelf zo zeldzaam zijn, maar door het zeer speciale productieproces: de katachtige eet de rode bessen van de koffieplant, deze verteren echter niet in de maag en worden dus in de uitwerpselen teruggevonden. Door de spijsvertering van het diertje krijgt de koffie zijn unieke smaak. Op deze plantage staan ook veel andere fruitsoorten: ananas, jack fruit en ook het snake fruit van deze morgen, en het blijkt nog aan een palmboom te groeien ook!
Daarna rijden we nog langs enkele rijstvelden die klaar zijn voor oogst, en tenslotte komen we langs een dorpje waar de inwoners zich klaarmaken voor een tempelceremonie.

Vrouwen lopen met gigantische offerschalen op het hoofd, in een lijn, en de mannen sluiten aan en spelen op traditionele instrumenten. Dit ritueel gebeurt 1 maal per jaar, per tempel. 


Na dit schouwspel gaat het richting Ananda, waar we ontdekken dat er nog grotere rijstvelden zijn aan het zwembad, en waar we een koppel uit Singapore ontmoeten, maar de man is oorspronkelijk Belg, en hij is blij nog eens westvlaams te kunnen spreken!

We eten vandaag "thuis" en gaan voor mie goreng en udang nanas: heerlijk eten dit! De lichtarmaturen worden hier gedecoreerd door gekko's en we krijgen live percussie: dit is vakantie!

Dag 3 - rafting & Monkey Forest

Het ontbijt smaakt heerlijk - grappig dat de klassieke omelet hier is vervangen door bami goreng, en het smaakt! Om 9u worden we opgehaald voor onze rafting-trip, en samen met een Frans koppel honeymooners uit Lille krijgen we even later onze helm, reddingsvest en gids toegewezen. Alleen zien we nergens water...? Na een lange afdaling met treden waar mijn kuiten niet mee konden lachen, stonden we aan de Ayung-rivier, nu al kletsnat van het zweet. Tijd voor actie, en na een korte briefing vaarden we als derde bootje weg, klaar voor een trip van 13km met toch enkele pittige afdalingen! Onze gids zat de hele tijd te schreeuwen wat we moesten doen, en die legertactiek werkte wonderwel: in geen tijd hadden we de andere boten ingehaald en zat hij "we are the champions" te zingen, hilarisch! Onderweg ook heel veel plezier, elke waterval was goed genoeg om ons volledig doorweekt te krijgen, een bij een boot vol Chinezen riep hij "splash them! They are Chinese, they don't like water!" Onderweg een korte break waar we een verse kokoosnoot hebben leeggedronken en -gegeten, en dan terug andere boten verschalken!


Na onze tocht was er tijd voor een maaltijd langs de oever, en even later namen we afscheid van de gids, en van Maxime en Anais. Terug in het hotel beslissen we om een taxi te nemen, voor 'slechts' 30 000 Rupiah kan je niet sukkelen (omgerekend nog geen 3 euro) en we tuffen naar Monkey Forest. Al voor de ingang maken we kennis met ze, en zien we hoe snel ze iemand een banaan afhandig maken: eten meebrengen is afgeven hier, monkeys rule! Eentje is erg geinteresseerd in mijn tas maar kent het rits-principe nog niet... Ze zijn helemaal niet agressief, enkel enorm nieuwsgierig! Aan de tempel zien we een groep apen die net de bloemenmandjes en offers van die middag aan het verorberen zijn: kokosnoten, bananen, zakjes rijst, koekjes, ... Pech voor de goden, de apen waren sneller! Een aap krijgt plots wat dorst en gaat doodleuk een kraan open gaan draaien. Bart helpt een aantal andere met beenharde noten: wanneer ze na minutenlang kloppen en schuren over de grond zien dat hij zo'n noot kraakt met zijn voet, is hun interesse groot! Wat verder zien we nog een apin met een tweeling en voert Bart zijn vriendjes nog wat banaan.


Als het duister wordt nemen we opnieuw een taxi en stoppen we bij een grill restaurant: ik ga voor seafood teppanyaki, Bart proeft de ribbetjes. Na een superleuke dag terug naar Ananda, douchen, nog eentje drinken en denken over wat we morgen gaan doen!

Bali - dag 2 - Denpasar, Tohpati, Celuk en Ubud

Vroeg in de ochtend en nog in het donker zetten we voet aan wal in Changi airport, waar we drie uur transfertijd hebben. Via de skytrain naar terminal 2 en wat rondlopen: deze luchthaven verdient terecht een plaats in de top 3 "beste luchthavens ter wereld": er is vanalles te zien en doen! Overal free internet, een cinema, gamecorner, orchideetuin, palmvarentuin, 2 prachtige koivijvers,... We gaan ook al wat geld wisselen en Bart is plots miljonair zonder het te beseffen: 180 euro is goed voor 2 miljoen Rupiah! 



De tijd ginder vliegt voorbij en even later hangen we alweer in de lucht, richting Denpasar! Net genoeg tijd voor een powernap en het invullen van de customspapieren. Eerst ons visum gaan kopen, om het tien meter verder weer af te geven - lang leve de bureaucratie. Verder ging alles perfect en aan de uitgang staat onze gids-voor-vandaag ons al op te wachten. Een privechauffeur brengt ons weg en de Balinese gids (die vrij aardig Nederlands praat) vertelt bij alles wat we onderweg zien: wat meteen opvalt is hoe bijgelovig de Balinezen zijn - zowat alles is hier heilig! Al op de luchthaven zie je de bloemenmandjes opduiken, zelf gevlochten kunstwerkjes gevuld met bloemen en veelal ook eten: een aantal keer per dag worden deze bij hun tempeltjes, of al wat beschermd moet worden (de auto bvb) geplaatst. We weten ineens hoe de straathonden hier overleven...

Tempels genoeg hier, elk dorp heeft er drie en er zijn veel dorpen. Vandaag is het extra druk merken we snel, de Ramadan is afgelopen en het suikerfeest is overal aanwezig. De beelden onderweg hebben quasi allemaal een zwart-wit rokje aan, de kleuren staan voor het goede en kwade, yin en yang. Onderweg naar Ubud stoppen we in Tohpati, een dorpje dat bekend is door de batik. We krijgen een live demo - neem dat maar letterlijk want ook mijn T-shirt krijgt een hete was-tekening - en we zijn onder de indruk van de resultaten van deze dames, onderandere prachtige schilderijen!


Even verder houden we weer halt, dimaal in Celuk, het dorpje van de zilverbewerking. Opnieuw een live demo van hoe de fijne details worden gemaakt, en in de winkel laat ik me verleiden door mooie oorringen, in de vorm van Plumeria-bloemen, de bloem van Bali.

Even later nog een stopje bij een atelier met houtsnijders, en dan richting Ananda Cottage in Ubud. 

Na een welkomsdrankje krijgen we onze kamer: prachtig zicht op een tropische tuin, waar Heliconias als onkruid groeien, en de bananen en kokospalmen vol fruit hangen. Het resort heeft zelfs een eigen rijstveld!

Na een verfrissende douche gaan we een hapje eten in een naburig hotel, ik ga voor een Balinese specialiteit, Bart speelt op safe en kiest een biefstuk. Terug op onze kamer is het snel bedtijd, jetlag wegwerken!

Bali - dag 1 - vlucht via Singapore

Heel vroeg in de morgen, kwart voor vier, rinkelt het alarm... Pijnlijk vroeg na een veel te korte nacht, maar we willen de mogelijkse files niet trotseren vandaag. Richting schiphol dus, waar we ons stalen ros op P3 achterlaten. We zijn mooi vroeg en kunnen op ons gemak inchekken en tot aan de gate wandelen. Vreemd dat hier de security check pas helemaal op het eind komt, dus aan de gate. Ze hebben hier zo'n bodyscanner, ik probeer even te vergeten wat die mannen dan te zien krijgen en denk er zo niet aan om mijn polshorloge uit te doen... Alarm uiteraard, zo ben ik nog eens gefouilleerd ook. Ach, de camera's gaan zonder probleem door, dat is het belangrijkste!
Even later hangen we in de lucht, voor een lange vlucht richting Singapore. De service van Singeporair is uitstekend: vriendelijke hostessen in een prachtig uniform, en op het entertainmentsysteem een aantal films die ik nog wou zien! Aan eten en drinken ook geen tekort, heel lekker trouwens: Bart gaat voor een gebakken visje en ik kom meteen in de (hete) sfeer van de Balinese keuken met mijn pittige stukjes stoofvlees! Wat kan er dan nog fout gaan? Wel, een Nederlandse kleuter die zoveel decibel produceerde, dat hij zelfs met mijn oordopjes in, met gemak boven het vliegtuigmotorgebrom schreeuwde. In het begin denk je nog"ach we zijn allemaal klein geweest..." maar wanneer de schelm elk uur minstens 2 keer oorverdovend luid begint te bleiren en slaap compleet onmogelijk maakt, gaan je tenen toch licht krullen. Het was snel duidelijk, dit wordt een jet-lag om u tegen te zeggen.