woensdag 17 september 2008

Terug naar België...

Vroeg uit de veren, want onze vlucht vanuit LAX vertrekt even na acht. Inchecken gaat heel vlot, niks controle, we hebben nog tijd om rustig te ontbijten in de starbucks. Die Amerikanen zitten hier om halfacht chili-dogs te eten, bwaak...We horen dat ons vliegtuig overboekt is, en ze zoeken dringend mensen die hun plaats willen afstaan, in ruil voor een latere vlucht en 400 dollar. Helaas, wij moeten naar New York, en even later hangen we in de lucht, bye bye westkust...

In New York JFK aangekomen begint de miserie weer: we zijn er te vroeg, onze gate is niet vrij en er moeten een heel aantal vliegtuigen worden verzet. Zo gebeure het, en de klok tikt... deze keer hebben we maar anderhalf uur, dus ik begin alweer lichtjes zenuwachtig te worden. Het goede nieuws is dat we deze keer onze bagage niet opnieuw moeten inchecken, dus we komen uiteindelijk nog mooi op tijd aan onze gate, ik heb zelfs nog tijd om rap langs de burger king te lopen.

Eens we op het vliegtuig zitten lijkt alles vlot te gaan, we taxiën mooi op tijd naar de opstijgbaan en wat staat daar... een file! Er zijn normaal 2 banen om op te stijgen, maar in New York hebben ze beslist er vandaag maar 1 te gebruiken, en dat in volle spits... dus links zien we een rij van meer dan 20 vliegtuigen aanschuiven, en die moeten allemaal de lucht in eer we aan onze rij beginnen, en daar staan nog 7 boeings voor ons... *zucht*

Onze tip voor wie ooit langs deze kanten komen: kom NIET langs New York JFK want werkelijk alles loopt daar fout.
Bart kan de bemanning overtuigen om het entertainmentsysteem al op te starten, en na x aantal spelletjes mogen we eindelijk de lucht in. De piloot geeft ons al mee dat het een bumpy ride zal worden, er hangt veel turbulentie in de lucht (restanten van de oorkaan allicht) maar hij belooft om 'smooth air' op te zoeken.

Ik bekijk wat films en documentaires, terwijl Bart via de quiz zowat iedereen in het vliegtuig op z'n donder geeft. Slapen lukt me niet, en na enkel uren is het ook alweer licht buiten... het is bizar, zo'n nacht van maar een paar uur.
De piloot is erin geslaagd wat tijd goed te maken, en met maar een half uur vertraging zetten we weer voet aan grond in Zaventem. De douane doet het op z'n maandagmorgends, en hup, we zijn terug! Nu weer leren rijden met versnellingen eh Bart...

dinsdag 16 september 2008

Dag 14: Universal Studios Hollywood

We gaan onze laatste dag doorbrengen in een themapark/pretpark, we weten eigenlijk niet goed wat het is maar hebben er uitsluitend positieve dingen over gehoord, dus off we go! We zwaaien ons louche motel vaarwel en komen al snel op de parking aan, en kiezen als de luie Amerikaan voor de duurdere maar dichtere parking: geen tijd te verliezen!



Ik heb mijn tickets online besteld, en moet gewoon nog onze pasjes afhalen, want ik heb FOL gekocht (First Of Line, we mogen dus overal iedereen voorsteken, I like it :-) ) Nu blijkt ook dat we bij elke show gereserveerde plaatsen hebben, én bij 3 shows een 'behind the scenes' VIP-treatment krijgen ook, woehoew!

We starten met de studio tour: een busje rijdt rond door de verschillende studios en audiosets waar opnames bezig zijn (daar mogen we helaas niet gaan storen) en we rijden door heel wat decors die we meteen herkennen!


Dit is de set van 'War of the worlds'.

Hier is Wisteria Lane van desperate housewives (op de set noemt deze straat Colonial Street, en alle bloemen en planten zijn fake btw)! Het huis van Bree is overigens hetzelfde huis als dat van het gezin Hansen uit Providence, en slechts 1 huis hier is binnen ingericht (dat van Edie).En dit is skull island van uit King Kong :-) We krijgen onder andere te zien hoe een eend deze opnames kwam verstoren. Onze gids is super, en weet ons heel veel wist-je-datjes te vertellen.
Daarna gaan we richting Krustyland, waar we weerst met Bart en Marge op de foto mogen, en daarna naar 'Simpsons: the ride' gaan.
Hierna gaan we naar het lager gelegen stuk van het park waar we 'revenge of the mummy' en 'jurassic park' doen. Het leuke is dat voor al deze attracties decors uit de films zijn gebruikt, en de poppen zijn levensecht. Bij de mummy is alles indoor en gebruiken ze vooral special effects, en bij jurassic park ga je buiten en krijg je wat 'spuug' van een triceratops (oh ja, als ze zeggen dat je nat kan worden... geloof het maar!)

Terug naar boven nu (dit is de langste attractie van het park: de roltrap!) waar we naar een show over special effects gaan (hier krijgen we stukken uit Heroes en animatiefilms te zien, en zélf te herdoen), en naar de vlammende voorstelling van Backdraft. Tip: doe dit niet met kleine kinderen, ze worden hysterisch want de vlammen én hitte zijn écht...
Daarna een rustiger moment: de show met 'universal's animal actors'. Een hele hoop getrainde filmbeesten passeren de revue, van varkens tot katten en ratten, en zelfs duiven! We mogen hier dankzij onze FOL wat langer blijven, en maken kennis met de enige echte Lassie! (deze hond heet Carter en speelde dus Lassie in de laatste lassie-films).Daarna is het tijd voor Cyberdyne, waar we terminator en de Connors van dichtbij mogen meemaken, en daarna krijgen we de natste show van de dag: Waterworld! De acteurs hebben geen compassie en gooien hele emmers water over het publiek, goed dat we niet vooraan zaten... het leuke is dat al deze acteurs stunman/vrouw zijn uit één of andere film of serie, en we mogen met onze FOL nog een babbeltje slaan met enkele hoofdrolspelers ook! (Mandy Kowalski van oa. CSI: NY, Lost en The Happening, en Spencer Stone van oa. Jericho en Mission Impossible 3)

Na een ontmoeting met de Blues Brothers, Jaws, Frankenstein en Marilyn Monroe pakken we nog rap Shrek: 4D mee en kunnen we moe maar voldaan naar ons laatste hotel vertrekken...

Dag 13: Los Angeles

Los Angeles (en wij dus) worden wakker onder een zwaarbewolkte hemel, en het is 'maar' 22 graden, dat zijn we niet meer gewend.

Tijdens het ontbijt vuurt de hotelbediende allerlei vragen af, hij wil vanalles weten over het land waar wij vandaan komen. "What is the main industry in Belgium?" Euh... jah... Hij geeft ons nog mee dat we met 2 zijn en dus de 'car pool lane' mogen gebruiken, en even later zien we rap dat dat héél handig is, want het verkeer rond LA is een ramp. De chauffeurs rijden alsof hun leven er vanaf hangt en de beleefdheid die we de voorbije 2 weken zo apprecieerden, is ver weg nu. In de file hou ik me bzig met het zoeken naar grappige nummerplaten, het zijn er heel wat!

Hier hebben we ook onze GPS hard nodig, en zo rijden we eerst naar de befaamde hollywood-letters. Om er dichtbij te geraken moet je door een doolhof van krulstraatjes geraken, en bij poging 3 lukt het ons om de letters van dichtbij te zien.

Daarna rijden we door Beverly Hills, gaan kijken naar de villa's van de sterren (maar geen sterren gespot, het zal wel gym-uur geweest zijn) en via Sunset Boulevard rijden we weg uit centrum LA, richting kust. We stoppen in Santa Monica, en plots is de zon daar terug! Na een wandeling op het strand en de santa Monica Pier rijden we nog wat verder naar Malibu: surfers paradijs!

We worstelen ons alweer een weg door het helse verkeer van LA en zoeken een hotel vlakbij de universal studios, want dat is onze laatste bestemming. Het is wat een louche buurt maar goed, om te slapen lukt dat wel. Op het nieuws zien we dat er deze namiddag een ernstig treinongeluk gebeurde hier in LA, 20 doden... het is vreemd, deze stad is zo groot, we hebben daar niks van gemerkt.