Tijd voor het ontbijt dan, zowel voor de cheetah's (een kommetje melk, met hun melkbaard lijken het weer grote huiskatten tot moeder kat laat zien dat je niet té dicht moet komen) en wijzelf worden ook verwend. De gastheer doet ons ondertussen het relaas van zijn cheetah's en kort samengevat komt het er op neer dat kweken in gevangenschap verboden is, en dit een ongelukje was. De regering wil de jongen nu laten afmaken maar de eigenaar verzet zich ertegen... ik hoop van harte dat hij de beestjes kan redden!
Tijd voor alweer een lange autorit, en we vragen ons af waar al die witte vlindertjes vandaan blijven komen! Om de tien seconden spat er eentje uiteen tegen de voorruit...
Dat Namibië het leegste land ter wereld is, is nu ook wel duidelijk: al drie dagen rijden we urenlang door een verdroogd landschap. Als je erg goed kijkt zie je ook wel dieren, maar aan 120km/u is dat niet eenvoudig! Toch spotten we enkele oryxen en struisvogels. We rijden verder richting kust deze keer en komen voorbij Aus, waar de wilde paarden leven: dat is ons doel voor morgen! Vandaag gaan we nog een stukje verder, tot in Lüderitz, waar we eerst onze photography permit voor Kolmanskop gaan halen. Daarna gaan we tot Diaz point waar we meteen kennis maken met hoe bar het weer hier aan de kust kan zijn: er is hier géén opwarming door een warme golfstroom en het is frisjes! Toch is dit een paradijs voor véél dieren, en we spotten zelfs een kleine walvis! Verder vele flamingo's en op Halifax eiland is het zwemles voor de pinguins. Onze zonsondergang wordt alweer verpest door een lage wolk maar onze kamer in Lüderitz Nest Hotel maakt alles goed: we 'zweven' letterlijk boven de zee, en zullen vannacht slapen met het geruis van de golven op de achtergrond: zalig! Vanavond eet ik een zeeduivel, en Bart gaat voor het ‘bush man menu’ – daarna is het bedtijd!
Baby cheetahs:
Onze stoere 4x4:
Diaz point:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten