Dag 4: Kolmanskop en Aus

Vroeg uit de veren vandaag! Om 5u30 gaat de wekker af en moeten we vaststellen dat het buiten enorm hard waait… slecht weer dus om een locatie met véél zand te bezoeken. We besluiten nog even af te wachten en slapen nog een half uurtje verder, en hoera! Om 6u lijkt het ergste voorbij! Snel in de auto en even na zonsopgang zijn we aan Kolmanskop – later zal blijken dat wij 2 de enige ‘vroege’ bezoekers zijn. Kolmanskop is een verlaten dorp waar vroeger diamantzoekers woonden. Je ziet aan de gebouwen dat ze rijk waren, maar sedert ze allemaal weg zijn gegaan doet de natuur zijn ding, en neemt het zand langzaamaan de huizen in. Het ochtendlicht is prachtig, we stappen voorzichtig enkele huizen binnen – hier en daar nog sporen van slangen en andere kleine diertjes die daar net voor ons waren! Na een tweetal uur fotograferen hebben we het grotendeels gezien, en het zonlicht wordt nu ook te hard dus terug naar Lüderitz Nest, waar we genieten van een royaal ontbijt met zicht op zee!
Daarna even proberen de blog aan te vullen, gezien dit het eerste hotel met wifi is onderweg, maar het gaat zo mogelijk nog trager als indertijd met een modempje op smallband, en de klok tikt en vouchers lopen op… quasi geen enkele foto geraakt erdoor dus die volgen later!
Tijd om terug richting Aus te rijden dan! Bij Kolmanskop waait het nu opnieuw hard, wat een geluk dat we er deze morgen zijn geweest! We stoppen onderweg naar Aus bij Garub waar de wilde paarden leven en zijn heel enthousiast wanneer we er een tiental zien! Even later kruist het Nederlandse koppel van dag 1 ons en die vertellen ons dat we door moeten rijden, dat er daar véél meer staan. Gelijk hadden ze, we rijden tot bij de waterplaats en daar stond een kudde van zeker 150 dieren, heel imposant! Er was ook een kijkhut, maar die was al ingepalmd door enkele paarden, twee ervan waren het zitbankje aan het opeten. Ik ging toch wat dichter maar de paarden hadden geen schrik: hooguit één stap achteruit, en maar verder knagen! In de kudde leven behoorlijk wat dominante hengsten die regelmatig hun rang moeten bewijzen en in met elkaar in de clinch gaan, en verder enkele veulentjes die hun eerste galoppasjes uitproberen… prachtig om zien, ik heb er zeker anderhalf uur naar staan staren, en maar foto’s nemen. Op een gegeven moment werd bij zo’n jong veulen de nieuwsgierigheid groter dan het wantrouwen, en hij stapte dapper naar me toe, ik kon hem zelfs aaien! “Niemand gaat ooit geloven dat dit wilde paarden zijn” dacht ik bij mezelf, toen nog twee jaarlingen ook een aaitje wilden. Ondertussen was er vanalles te zien bij de poel ook: een kudde oryxen en enkele struisvogels hadden ook dorst en kwamen middenin de stoerdoenerij van de jonge hengsten terecht. Terwijl ik nog wat foto’s nam, besloten de twee jaarlingen even onze 4x4 te inspecteren, proeven van het stuur, likken aan de motorkap…Bart was er niet helemaal gerust in! Ik besluit dat deze magere paarden in vrijheid véél gelukkiger zijn dan die mooi gespierde en doorvoedde hengst die z’n dagen moet slijten in een stal van 2 bij 2.
Even later reden we dan door naar Klein-Aus Vista, een hele mooi lodge wat verderop, waar we ‘Dikke Miena’ als verblijfplaats krijgen. Alweer een prachtige tuin, schitterende locatie en heerlijk eten: vooral het dessert (kokostaart met grenadilla) was hemels! Morgen willen we opnieuw vroeg vertrekken want we hebben een lange rit over gravel voor de boeg, richting Sesriem!

Kolmanskop:


De wilde paarden in Aus: