Dag 10: Otjitotongwe Cheetah Farm

Bij het verlaten van Twyfelfontein speuren we nog de horizon af naar de olifanten maar ze zijn verdwenen met de noorderzon, we hebben dus écht wel geluk gehad! We zien dat onze trouwe vierwieler ondertussen grote dorst heeft gehad en moeten dringen bijvullen, dus het eerste stadje op onze weg – Palmwag – even stoppen. Vreemde situatie daar, je staat ineens voor een poort voor disease control, en de man die onze nummerplaat noteert verkoopt ineens ook zelfgemaakte sleutelhangers, “from the palmtree nuts, as hard as a stone sir!” en ondertussen graveerde hij handig “Bart” op de noot. Leuke hebbedingetje dus hup,weer een souvenirtje erbij. Eigenaardig is dat hier de benzine goedkoper is dan de diesel! Onderweg komen we ook twee keer enkele giraffen tegen.
Doorhobbelen tot in Kamanjab dan, waar we op zoek gaan naar de cheetah farm en ineens voor een hek staan dat waarschuwt “enter at your own risk!” – wetende dat daar misschien wel bijtgrage katten lopen slik je toch even voor je die poort open gaat maken… een beetje verder een tweede port, zelfde waarschuwing… dus wij kijken in alle richtingen, rijden heel voorzichtig, maar zien niks. Dan ineens een derde poort, die van de farm zelf, met:” do not enter this gate, ring the bell!” – nog steeds geen katten te zien maar we zijn op ons hoede. De farmlady komt tot aan de poort maar maakt ze ook niet open, haar man zal ons vergezellen en even later komt de evenknie van crocodile dundee naar buiten gereden. We volgen hem en komen onderweg een kleine giraf tegen! Nog steeds geen kat te zien… dus nadat hij ons de lodge getoond heeft vraag ik voorzichtig: “is it safe to walk around over here?” waarop hij droog antwoord “this is Africa madam, I can’t garantuee that, it is 90% safe”. Dat lijkt me voldoende om te besluiten dat hier géén cheetah loopt.
We fotograferen de prachtige vogels die rond het eethuis vliegen en dan is het tijd voor de ontmoeting met de poezen! De farmer komt ons oppikken met zijn open truck, we stoppen nog even bij de giraf (het is een tam exemplaar dat overal volgt) en daar lopen ze dan, gewoon op het erf, drie ferme cheetahs! Voor we naar binnen gaan nog even opsommen: ze houden niet van zonnebrillen, eentje heeft een hekel aan crocs en laat niks op de grond liggen… dat laatste mocht Bart ondervinden toen hij zijn jägermeisterhoedje even neerlegde voor een foto, en een kat er onmiddellijk mee aan de haal ging! Wat zo bizar is aan de cheetahs, is dat ze dus echt spinnen zoals onze huiskatten dat doen!
De zoon des huizes brengt een emmertje vlees – op hun menu staat vooral ezel en zebra – en we bewonderen de moed van de kleine Jack Russell die grommend naast een cheetah gaat zitten, zijn eigen stukje eisend.
Dan is het tijd voor de wilde cheetahs: met 2 open trucks rijden we er heen en zien hoe 17 katten Pavlov mooi illustreren door kwijlend rond de wagens te komen staan. Dundee en zoon houden de beesten op afstand met een bamboestokje, en dan begint een gevecht om het beste stuk vlees te bemachtigen. Heel imposant allemaal!
Na het voederen nog even naar de bar, lachen met de bokkesprongen van de dikdiks in de tuin, en dan is het etenstijd: we zitten samen met een Nederlands koppel aan tafel en genieten van de huisbereide schotels – alweer oryx, en smaken dat dat doet!

Neushoornvogel:


Bart met z'n favoriete poes:


Cheetah: