Om 5u30 wakker worden doet pijn, ook in Afrika… maar het is voor een goed doel: we gaan richting de rode duinen! We hebben een ontbijtpakket laten klaarmaken en vertrekken even voor 6, in het donker nog, richting Sesriem waar de poort naar Sossusvlei is. Alle auto’s die we zien op dit uur hebben dezelfde bestemming, en al gauw staan we in de queue voor de grote poort. Wanneer de zon boven de bergen komt piepen gaat de poort pas open, en dan starten de 3 grote races: de eerste race door de poort, de tweede race naar de receptie en de derde race naar de controlepoort… echt gek! Bijna alle auto’s stoppen bij de befaamde dune 45 maar wij laten die links liggen en rijden door naar Sossusvlei. Zelfs het laatste stuk door het mulle zand gaat wonderwel, onze 4x4 doet ’n werk uitstekend! Eenmaal aangekomen in Sossusvlei weten we niet waarheen we nu moeten, want wij willen naar Dead Vlei… nergens bordjes of aanwijzingen te zien. Snel even vragen aan de bestuurder van een shuttlebusje en we moeten hem volgen, hij zal de weg tonen. Vijf minuten later beginnen we aan onze ploetertocht door het mulle zand, en 1,2km later zijn we er: een surreeël stukje Namibië! De kleuren zijn prachtig: de bijna witte versteende grondkorst, de rode duinen, de straalblauwe lucht en de donkere silhouetten van enkele dode bomen… we gaan helemaal op in het fotograferen dat ik amper merk dat mijn linkerarm bijna beetgaar is… dat wordt aftersunnen straks, ai ai… Het warmt erg snel op en het zand wordt al snel erg heet onder de voeten ,we zijn blij als we weer onze airco even aan kunnen zetten. We rijden op het gemak terug en stoppen nog even bij dune 45, Bart heeft nog voldoende energie en klimt tot de top, ik besluit dat deze duin van benedenuit als minstens even fotogeniek is!
Nog een keertje de tank volgooien en terug naar Desert Homestead, waar we al onze laders eens flink aan het werk gaan zetten en voor de rest van de avond gewoon relaxen.
Sossus vlei:
Dead vlei:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten