Dag 14: Grootfontein

We staan weer om 5u30 op om nog een laatste keer ochtendlicht in Etosha mee te maken. De vermoeidheid is nu wel merkbaar en we hebben beide geen zin om weer hele drives af te rijden dus we besluiten om te gaan kamperen bij die eerste waterhole waar we eerder al succes hadden. Deze ochtend hebben we weer geluk: we komen nog maar toe en horen al luid gebrul, en in de schaduw van een struik ligt de koning van de jungle zijn beklag te doen. We rijden zo dicht mogelijk en zien dat het mannetje deze nacht een “close encounter” heeft gehad met een rivaal, en hij daar een ferme snee in de neus en boven het oog aan overhield. Al vrij snel staan er andere auto’s rond die van ons maar de leeuw trekt er zich niks van aan en besluit wat te dutten. De meeste mensen hebben maar weinig geduld en geven het na 10 minuten al op en rijden door. Wij bleven er anderhalf uur staan en op die tijd stond hij meermaals op, trok z’n keel open om een oorverdovend gebrul te produceren en kwam telkens een struikje dichter liggen – tot op 5 meter afstand van de auto! Toen werd het hem toch te warm en verdween hij in de koelere bosjes. Nog snel even langs de poel rijden, waar we het Nederlandse koppel van de avond voordien troffen, helaas hadden ze dus net de leeuw gemist.
Snel uitchecken en richting Grootfontein deze keer! Daar verblijven we in de Bush Baby lodge en we zijn sprakeloos wanneer we onze chalet zien: hij staat op een berg met een schitterend zicht over een vallei met waterput, waar we heel wat dieren te zien krijgen! Men verzekert ons ook dat er 2 neushoorns zijn dus dat we de poel zeker moeten in de gaten houden waneer het donker is. Ondertussen zijn Mandy en Tiaan erbij gekomen en maken we kennis met onze paarden-voor-één-dag: Morgan en Leroy Brown. Bart vertrouwt het niet helemaal: hij reed nog nooit met een volbloed Arabier en dit is dan nog een hengst ook… maar hij heeft al rap door dat dat paard zelfs kan lezen en schrijven. Morgan daarentegen is een groentje, slechts de 4e keer dat iemand hem nu rijdt maar hij is superflink en wordt zeker een prima paard! We draven door de bosjes heen en het is onvoorstelbaar hoeveel dieren hier zitten, en vooral: hoe dicht we ze kunnen naderen! We krijgen zelfs – al is het niet ven heel dichtbij – een kudde bergzebra’s te zien! Moe maar vooral uitgedroogd stappen we van onze paarden, en die dieren zweten niet eens… bij ons is het wel anders! Vlug douchen en waneer we gaan eten staan ze daar inderdaad: twee rhino’s! Na een lekker avondmaal babbelen we nog wat na met Mandy en Tiaan, en dan is het bedtijd.

Wrattenzwijn neemt modderbadje:


Punky mannetjesleeuw:


Kudu-stier aan de waterput:


Damara dikdik:


De neushoorns van Bush Baby: