Dag 9: Bryce canyon

Alweer vroeg uit ons bed want we willen bij Ruby's Inn informeren naar tochten te paard. Blijkt dat ze niet in Bryce, maar in Red canyon gaan, maar voor ons is dat even goed. De ochtendrit zit volgeboekt, dus we kiezen voor 13u30. Nu hebben we nog een volledige voormiddag om Bryce te bezoeken, want wel voldoende is want het is al bij al een klein park. Ik had al ergens gelezen dat je beste achteraan kon beginnen, en een geluk dat we dat ook hebben gedaan, want het stuk achter natural bridge wordt om 10u afgesloten. Even later komt de ranger ook vriendelijk vragen om dat stuk te verlaten, want ze gaan het in brand steken. We hoorden dit al in andere parken ook: de rangers en brandweerlui zetten regelmatig stukken in lichterlaaie, om natuurlijke branden te voorkomen en de boel wat op te ruimen.
We doen op de terugweg nog vlug de andere viewpoints aan, zo hebben we toch alles na natural bridge gezien.

De rest doen we op het gemak, en we zijn net op tijd terug voor onze tocht te paard. Blijkt dat we de enige zijn, iedereen heeft schrik voor de hitte waarschijnlijk, maar wij hadden geluk: het is bewolkt en dus goed doenbaar qua temperatuur. We krijgen elk ons paard: ik krijg een paint horse, en Bart een echte mustang! De rit duurt anderhalf uur en is 'cowboy style': teugels in de ene hand, en de andere hand... sja, laat je slingeren ofzo. Stoer! Net als onze gids trouwens, een échte cowboy, accent en attitude inbegrepen! Hij had vroeger 3 jaar rodeo gereden, maar vond dat bij lange niet zo gevaarlijk als de stratosphere in Las Vegas: "ma'am, that is the most scariest thing I've ever done!"

Het zicht is ook super, de canyon zit er totaal anders uit van beneden. We hebben ondertussen ook gemerkt dat filmen te paard niet echt goed lukt.Na het rijden besluiten we te vertrekken naar Page, waar we de volgende 2 dagen zullen verblijven. Onze GPS gaat de avontuuurlijke toer op en stuurt ons een landweggetje in (door Grandstaircase - Escalante) dat niet eens op de kaart staat... ik heb er geen goed oog in, maar Bart en Zijn SUV zijn er helemaal klaar voor: off we go!

Wat een geluk dat we een jeep hadden, of deze tocht was niet zonder blikschade afgelopen. Dat baantje bleef maar duren en duren, en commander maar zuipen en zuipen... net op tijd bereikten we de bewoonde wereld (zijnde Kanab) waar we van onze dolle rit zijn gaan bekomen in Wendy's. Lekker, maar alles behalve commercieel: er was meer personeel dan klanten, en geen enkel die met het kasregister kon werken: hilarisch! Eens in Page aangekomen blijken alweer alle hotels volgeboekt... maar na een half uur zoeken slaagt bart er toch in een kamer te versieren in de Best Western. Dit gaan we onthouden: in het vervolg alle hotels op voorhand boeken, want het is hier erg druk!